Soms is het heel moeilijk om de juiste woorden te vinden om te praten over het gemis en het verdriet om een kind(je) dat er niet meer is. Zeker de zoektocht naar mooie, inspirerende tekstjes die je kan gebruiken bij een afscheidsdienst, een herdenking of op een mooi kaartje is vaak moeilijk. Omdat we je daar graag bij willen helpen, verzamelen we hier een reeks gedichtjes en korte tekstjes die je misschien kunnen ontroeren of inspireren.
Deze pagina is er voor en door jullie. We geven iedereen de kans om een eigen tekstje of gedichtje in te sturen. Wij publiceren je tekst dan met veel plezier op deze pagina en op onze sociale media. Geef ons enkele dagen om je inzending goed te keuren. We veranderen uiteraard niets, maar proberen even in te schatten of we alle copyrights respecteren met het delen van de tekst op deze pagina. Vermeld dus zeker de auteur van je tekst. Denk je dat er op deze pagina een tekst verscheen die hier niet hoort te staan? Stuur dan even een e-mail, we zoeken dan zo snel mogelijk een oplossing.
Zo voelt het, sinds jij er niet meer
en voor altijd bent.
Vanbuiten lijkt er niks veranderd.
Alles is zoals het was
en toch, alles is anders.
Ik ben ik
maar ik ben nu ik met jou
en, ik ben ook ik zonder jou.
Zonder jou geen ik
en, ik kan niet zonder jou.
Alsof ik mezelf speel.
Zo voelt het, sinds jij er niet meer
en voor altijd bent.
Alsof ik mezelf speel
en mijn tekst ben vergeten.
De dokter sprak zachte woorden
maar het gewicht was zwaar.
Je bent onvruchtbaar.
Zoals je daar zo eenzaam staat
je handen leeg je ogen neer
geslagen
door de harde vuist van zwaar verlies.
vanachter de wolken
een regenboog verwelkomen
doorheen betraande regen
de zon van nieuw leven
Door de pijn in mijn hart
Voel ik me nu zo verward
Zoveel pijn
Omdat jij nu niet meer bij me kan zijn
In ons huisje van verdriet
Word ik weer vroeg wakker
Het besef gaat diep
Ik verschiet
Je bent er niet
Zo voelt het, sinds jij er niet meer
en voor altijd bent.
Vanbuiten lijkt er niks veranderd.
Alles is zoals het was
en toch, alles is anders.
− Kijk eens wat er op de trui van je broer staat.
− Een raket!
− Inderdaad.
− Daarmee kunnen wij naar de maan vliegen, naar mijn zusjes.
Hoe vertel je aan collega’s dat je terugkomt?
Niet van je roze wolkenperiode, of de periode waarin je ‘het ritme’ met je baby’tje zoekt.
Of waar je je borsten afstemt op je kleintje en vice versa.
Kind in aarde
aan de anderstalige zijde van akkerappeltjes
aan de andere kant van een aardbeienveld
aai de avondsterretjes waaronder een wereld woont
Vandaag zou ik jou slingers en confettie geven, je feestje vieren, mega fier!
knuffels geven, boekjes lezen,
pijntjes met een kus genezen
papjes maken, wasjes draaien,
knopen van een jas aannaaien
dat dacht ik
is wat mama’s doen
Warning: Attempt to read property "roles" on bool in /customers/0/6/c/berrefonds.be/httpd.www/wp-content/plugins/wp-user-frontend/wpuf-functions.php on line 4685
Jouw foto lachend op een lege bank een plek die altijd leeg zal blijven in de klas en in ons hart
Warning: Attempt to read property "roles" on bool in /customers/0/6/c/berrefonds.be/httpd.www/wp-content/plugins/wp-user-frontend/wpuf-functions.php on line 4685
Je verliet ons als een vlinder krachtig en sterk levendig en vrij misschien niet meer hier maar des te meer daar lachend van bloem tot bloem dansend van hart tot hart raak je ons nog allemaal
Soms word ik overvallen in de tuin of op wandel bij het zien van tere blaadjes schoon, broos en al eigenzinnig. Mijn tranen ervaren zij gewoon als een warme ochtenddauw.
So many wrongs that could have been righteous,
fading in the cloudy past of memories
missen is een woord dat ik
heel hard had onderschat
het klonk erg zacht, alsof het niet
zo’n grote impact had
Mijn sterrenkindjes spelen
onder een stralende zon
een broekje en drie rokjes
of hoe het anders kon
Wandelen in de regen
Zonder paraplu
De kans om even los te laten
Die benut ik nu
Lieve Marthe
Wie voelt ook die pijn
van het niet meer samen zijn?
Wie kent er ook dat gemis
dat alsmaar groter is?
Een droom, die ging werkelijkheid worden
Een gevoel, dat niet te beschrijven valt
Een wonder, in mijn buik
Opeens was er stilte…
als een veertje vloog je weg
je haren wapperend in de wind
veel te kort op deze aarde
oh mijn lieve vlinderkind
Lieve zus,
Waarom ben jij weggegaan?
Was je er niet klaar voor?
Ik wou je zo graag leren kennen.
Samen dingen doen.
Lieve sterretjes hierboven
Jullie doen ons in iets geloven
Geloven in liefde en samenzijn
Het gemis aan jullie doet zo’n pijn
Meisje lief, meisje mijn
ik wil zo graag je mama zijn,
je knuffelen en kussen,
je hartepijnen blussen,
lief klein kindje van mij
Ik kan er met mijn hoofd niet bij
vandaag heb je me verlaten
me helemaal alleen achtergelaten
Ik leg mijn hand op mijn buik
maar weet dat het er niet meer is
het enige wat ik voel
is een ontzettend groot gemis
We keken samen richting zon
liefdevol dromend over jou,
niet beseffend dat ‘t niet kon,
en een straal je ophalen zou.
3 februari 2020, ik zal het nooit vergeten
De dag dat mijn hart er werd uitgevreten
We waren zo blij met een nieuwe spruit in ons gezin
Van een zeer zware periode bleek dat echter maar het begin
Je waait door mijn hoofd
Als een pluimpje in de wind
Dansend door mijn gedachten
Zie ik jou, mijn lief kind
‘Sterk zijn’ zou kunnen betekenen, dat je zo in het leven staat dat alles er zijn tijd mag hebben, ook rouw en droefenis, naast geluk en blijdschap. Dat je weerloos durft te zijn, ruimte biedt voor ontmoeting. Dat kracht en gevoeligheid niet van elkaar worden gescheiden. Dat er lege plaatsen kunnen zijn. Dat wat pijn
Waar je ook bent
ik zou het niet weten
niet in afstand of tijd te meten
maar ik heb je bij me
diep in mij
daarom ben je zo dichtbij.
Een gedichtje uit ons Sterrenalbum over donkere wolken met een gouden randje.
Een gedichtje van onze huisdichter ‘Smooj. voor een bijzondere verjaardag van een kindje* in je hart.
Een mooi tekstje om iemand uit je omgeving te bedanken waar je altijd op kan rekenen.
Een gedichtje uit ons Sterrenalbum over mooie toekomstdromen.
