Eerst en vooral: proficiat met jullie volgende kindje op komst. 😍 Alle gevoelens die er zijn omtrent de nieuwe zwangerschap mogen er echt wezen: zowel het verdriet over je andere kindje(s) als de blijdschap van jullie regenboogzwangerschap. Het is echt ok om te rouwen, ook als de regenboogbaby er daadwerkelijk is. Hoewel we allemaal op deze community weten dat een zwangerschap of een geboorte in een split seconde kan omschakelen, moet je er echt van proberen om te genieten van elke dag met dit regenboogje. Dit was mijn gedachte ook tijdens de zwangerschap van mijn tweede meisje: ik probeerde te genieten van elke dag ook al had ik zoveel angsten. Die 2 gevoelens mochten gewoon naast elkaar bestaan. Want nu achteraf bekeken heb ik zoveel mooie herinneringen aan de zwangerschap van mijn eerste dochtertje Evelyn*: tot de dag dat ik wist dat het niet goed was, heb ik zo hard genoten en achteraf helpt dit enorm tijdens het rouwproces. Ik ben er zeker van dat jij ook je weg hierin zal vinden. In het leven met een kindje hier en daar bij de maan en sterren ❤️

Proficiat met je zwangerschap 🤰 ♥ Bij ons voelde dit zeer dubbel, precies het gevoel dat je niet kan/mag gelukkig zijn uit respect voor je andere kindje. De zwangerschap was veel emotioneler, ook door sommige opmerkingen. Na verloop van tijd legde ik deze naast me neer om me enkel op ons gezin te concentreren en onze eigen emoties. Wij hebben onze dochter zo veel als mogelijk bij alles betrokken (knuffeltje mee op de foto's, naam vermeld met een vlindersymbool op het kaartje). Dit gaf ons zeer veel rust

Proficiat alvast! Beschouw het als een wonder en geniet er gewoon volop van. Het is oké als je soms onzeker en bang bent, maar geniet van elk moment dat dit wondertje in je buikje groeit. Elke persoon gaat daar anders mee om. Mijn partner die heeft van dag 1 toen we het wisten tot de laatste dag nooit een gerust gevoel gehad, altijd bang dat er iets zou gebeuren of dat we hetzelfde zouden meemaken als toen. Ik ging daar anders mee om. Ik had soms wel onzekere momenten en vooral wanneer ik de baby minder voelde dan sloeg ik soms in paniek. Uiteindelijk is ons zoontje nu 9maand oud en alles goed, en zusje Bo die waakt op hem. 💖

Allereerst; Gefeliciteerd met een nieuwe zwangerschap. Bij mij, na het zien van een positieve test, vooral heel veel tranen, zowel van geluk als van schuldgevoel naar mijn meisje Demi 🌟. De rest van de zwangerschap vooral bang geweest, totaal niet kunnen genieten, evenals lelijke nietsnuttige opmerkingen van anderen om je heen 🙄. Vooral ook bij elke beweging, of echo denkend aan m’n kleine meisje Demi 🌟, hoe het geweest had kunnen zijn. 12 jaar na Demi 🌟, gezegend met 2 meiden 💖 💖 extra erbij…. Áltijd als er gevraagd wordt hoeveel kinderen ik er heb; 3 prachtige meiden 💖 1 mooiste ster 🌟 aan de hemel van 12 jaar… 1 prachtige meid van 7 jaar oud… 1 prachtige meid van nét 5 jaar oud…

Proficiat met je zwangerschap! Hier heel dubbel. Ik was zwanger dankzij ivf (terugplaatsing van dezelfde poging als Sophie*) 5 maanden nadat we afscheid hadden genomen. Ik was heel blij maar tegelijk voelde me schuldig en ik had schrik dat we hetzelfde opnieuw zouden meemaken. Ik was toen gelukkig goed geholpen door psy. Na de vijfde maand was ik meer gerust en dan begon ik te genieten. Maar het is sowieso anders.

Gefeliciteerd met de zwangerschap. Zwanger zijn van regenboogjes is volgens mij sowieso heel dubbel. Bij ons sinds het verlies van ons eerste zoontje, maar ook gewoon door geen zorgeloze zwangerschappen te kunnen meemaken voelt het heel dubbel. Altijd iets die niet loopt zoals het zou moeten en extra zorgen met zich meebrengt. Bij ons eerste 🌈 je heb ik vooral gepraat met de baby in mijn buik. Over mijn zorgen over leuke dingen of trieste, elke keer ik alleen was deed ik babbeltje met mijn buik, ik zong liedjes, vertelde verhaaltjes,… ook na 3 miskramen nu opnieuw een zwangerschap met meer zorgen dan zou moeten en ook nu probeer ik dit, maar betrek ik ook ons andere zoontje erbij. Samen verhaaltjes vertellen aan de baby,… die momentjes geven me rust. Vooral als de baby dan reageert door te bewegen in mijn buik. Daar kan en kon ik echt van genieten. Geef jezelf sowieso de kans je emoties te uiten, hoe je dat ook wil, het helpt echt. Tranen die vloeien kunnen zoveel deugd doen. En als je dan je baby voelt dan geeft dat ergens wel rust. Zoek vooral een manier waarbij je zelf voelt wat je rust geeft. En laat je emoties vooral toe. En probeer toch een beetje te genieten van die wonderlijke tijd. Hoe moeilijk soms ook. 🌟❤️🌈❤️

Proficiat!! Veel emoties tijdens de zwangerschap. Maar soms ook erg bang geweest dat weer fout zou gaan. Was echt heel blij als we een echo hadden gehad. En alles weer in orde was. Maar probeer te genieten Hoe moeilijk dat ook is. En eens een traantje lzte' kan zeker geen kwaad :)

Na 6j. Week voor kerst ontdekt dat ik zwanger was. Super blij omdat we al zolang hadde geprobeerd. Tot op de nacht van oud op nieuw een miskraam heb gekregen. Januari is voor ons een klote maand. 13j geleden op de 18de mijn Angel verloren na 11weke zwangerschap. 7jaar gelede 29ste mijn Juul op 25w geboren en na 3 weken gestorven en nu dees ons dropje op 7weken. Weer opnieuw intens verdriet en zeker omdat de moeilijke dagen nog moesten komen. Al heel de maand is mijn lichaam gwn op. Opstoten van uitbreiding van zenuwpijnen, spanningshoofdpijnen, misselijk, maagpijn en gwn zo vermoeid dat ik bijna hele dagen en nachten zo kunnen slape.