Er zijn niet veel hulpmiddelen om over de dood te praten, laat staan over de dood van een kind. Als we ermee geconfronteerd worden, voelen we ons vaak hulpeloos.
Dit boek, dat gebaseerd is op een metafoor met luchtballonnen, geeft alle plaats aan de liefde en legt uit dat een onzichtbare band het overleden kind verbindt met de mensen om hem heen.
Met zijn poëtische tekeningen richt het boek zich zowel tot kinderen als hun ouders.
Christine Vandenhole, mama van Berre*, vroedvrouw en founder van het Berrefonds, bundelde haar ervaring en kennis in Het rouwt in jou, een hulpboek voor iedereen die van ver of dichtbij te maken krijgt met het verlies van een kind.
Een ‘rainbow baby’ of ‘regenboogbaby’ is een ruim verspreide benaming die wordt gegeven aan kinderen die geboren zijn nadat de ouders eerder het verlies van een kind hebben meegemaakt.
Met ‘Een regenboog in jou’ brengt Christine opnieuw een warm boek met advies, tips en persoonlijke getuigenissen van gezinnen die na het verlies van een kind, een nieuwe zwangerschap overwegen en doormaken. Het boek vertelt over alle emoties en tegenstrijdige gevoelens en geeft zo houvast & inzicht voor gezinnen en zorg verleners. Want de weg naar een regenboogbaby is allesbehalve eenvoudig en verloopt voor iedereen anders.
Na tien jaar Berrefonds was het tijd voor een boek. ‘Het rouwt in jou’ verscheen in oktober 2019 bij Uitgeverij Lannoo en werd warm onthaald.
Christine schreef het boek dat ze zelf graag had gelezen na het verlies van haar sterke beer Berre*. Het boek bundelt alle ervaringen van Christine als mama, als vroedvrouw én als oprichtster van het Berrefonds.
Het boek is een ode aan sterke (groot)ouders die dankzij meer dan 200 persoonlijke getuigenissen hun stem laten horen. En op die manier past ‘Het rouwt in jou’ helemaal in de filosofie van het Berrefonds. Het is eerlijk en verhelderend. Het geeft inzichten, erkenning en concrete tips. Het geeft houvast op een moment dat er geen houvast meer lijkt te bestaan. Het geeft verhelderende inzichten voor ouders en grootouders, maar ook voor professionals en framily. Het boek gaat over alle emoties die komen kijken bij het verlies van een baby tijdens de zwangerschap, net na de geboorte of een opgroeiend kind tot 12 jaar.
In dit bijzonder bewaaralbum kunnen ouders van een overleden baby zelf aan de slag om herinneringen te koesteren aan hun kindje.
Er is plek voor alle mooie, maar ook verdrietige momenten.
Het album is opgedeeld in verschillende hoofdstukken met ruimte voor herinneringen aan de zwangerschap, de geboorte en de intense periode van gemis en verdriet.
Alle grote en kleine herinneringen aan een kind dat gemist wordt, zijn van onschatbare waarde. Jammer genoeg kunnen herinneringen met de tijd vervagen. Het is niet eenvoudig om complexe gevoelens, zeker niet over een immens verlies, eenvoudig uit te drukken.
Om deze reden heeft het Berrefonds een koesterboek ontworpen om herinneringen vast te leggen. Ons koesterboek biedt ouders en hun omgeving een kans om het gemis van een kind bespreekbaar te maken. Ouders kunnen het boek doorgeven en zo ruimte scheppen voor een warm gesprek. Het kan houvast bieden om aan anderen duidelijk te maken: “Deel je stem met ons”.
Schoonheid in verlies is een bundeling van prachtige verhalen van mensen die iemand verloren hebben. Elk verhaal is uniek, want iedereen rouwt op zijn eigen manier. De verhalen tonen de rauwheid van rouw en de schoonheid in kleine dingen die het verschil maken. Deze bijzondere verhalen worden versterkt door getuigenissen van ‘zachtmakers’: experten in hun vak die rouw en verlies voor anderen draaglijk maken.
Schoonheid in verlies is een boek om troost te vinden of te geven, om vast te pakken wanneer je ’t nodig hebt of om met liefde cadeau te geven.
Christine Vandenhole, mama van Berre*, vroedvrouw en founder van het Berrefonds, bundelde haar ervaring en kennis in Het rouwt in jou, een hulpboek voor iedereen die van ver of dichtbij te maken krijgt met het verlies van een kind.
Een ‘rainbow baby’ of ‘regenboogbaby’ is een ruim verspreide benaming die wordt gegeven aan kinderen die geboren zijn nadat de ouders eerder het verlies van een kind hebben meegemaakt.
Met ‘Een regenboog in jou’ brengt Christine opnieuw een warm boek met advies, tips en persoonlijke getuigenissen van gezinnen die na het verlies van een kind, een nieuwe zwangerschap overwegen en doormaken. Het boek vertelt over alle emoties en tegenstrijdige gevoelens en geeft zo houvast & inzicht voor gezinnen en zorg verleners. Want de weg naar een regenboogbaby is allesbehalve eenvoudig en verloopt voor iedereen anders.
‘Na schooltijd fiets ik met de kinderen naar de paardenboerderij, bij een laagstaande zon die de hemel rood kleurt en ons gunstig gezind lijkt voor alle dagen die komen. Het aanhoudende mooie weer vormt onze oase in de woestijn, de fata morgana die de winter op afstand houdt.’ ‘De Vogezen die ik sinds onze verhuizing dagelijks in de verte zie, zorgden voor een kennismaking vanop afstand die voelbaar ontoereikend was. Midden augustus kan het verrassend koud zijn op de bobsleepiste van Le Markstein.’
In de zomer van 2010 verruilt An met haar man en drie jonge kinderen het vertrouwde België voor het veelbelovende Frankrijk. Op zoek naar een minder hectisch bestaan, voelt het spannend om een andere wending aan het leven te geven en iets nieuws op te bouwen. Maar past geluk in een verhuisdoos? En wat doe je als plotseling niet alles gaat zoals gepland? Een kindje verliezen na 20 weken zwangerschap voelt als een krachtige tsunami die alles onderuit haalt. ‘Vaste grond’ vertelt over die eerste jaren.
Want de verhuizing vormt een keerpunt, in meerdere opzichten. Deze inkijk in hun Franse leven vormt een warme getuigenis over het aftasten en verleggen van de eigen grenzen, over het evenwicht en houvast dat ieder mens altijd zoekt.
Wat als je zoontje voor eeuwig dat jongetje van negen jaar zal blijven? Hoe kan je anders vasthouden na zo’n afscheid? Hoe ga je daarmee om als ouder en gezin?
In ‘Kraanvogel, vlieg’ neemt auteur en moeder Catherine Verguts je bij de hand doorheen het hartverscheurende verhaal van haar zoontje Sander. Catherine beschrijft de zoektocht naar een plek voor haar verdriet en frustratie. Een tocht die het persoonlijke al snel overstijgt en iedereen die te maken kreeg met verlies wel zal herkennen. Met de prachtige illustraties van nichtje Emma Verguts erbij krijg je een boek dat je naar de keel grijpt in al zijn rauwe oprechtheid.
Lees het, herlees het en koester het voor eeuwig op een warme plek.
Voor Sander.
Na tien jaar Berrefonds was het tijd voor een boek. ‘Het rouwt in jou’ verscheen in oktober 2019 bij Uitgeverij Lannoo en werd warm onthaald.
Christine schreef het boek dat ze zelf graag had gelezen na het verlies van haar sterke beer Berre*. Het boek bundelt alle ervaringen van Christine als mama, als vroedvrouw én als oprichtster van het Berrefonds.
Het boek is een ode aan sterke (groot)ouders die dankzij meer dan 200 persoonlijke getuigenissen hun stem laten horen. En op die manier past ‘Het rouwt in jou’ helemaal in de filosofie van het Berrefonds. Het is eerlijk en verhelderend. Het geeft inzichten, erkenning en concrete tips. Het geeft houvast op een moment dat er geen houvast meer lijkt te bestaan. Het geeft verhelderende inzichten voor ouders en grootouders, maar ook voor professionals en framily. Het boek gaat over alle emoties die komen kijken bij het verlies van een baby tijdens de zwangerschap, net na de geboorte of een opgroeiend kind tot 12 jaar.
Hoe ga je om met het allergrootste verdriet? Hoe ga je als ouder om met het verlies van een kind? De wereld van John Fosté stortte in elkaar toen hij in 1998 zijn negenjarige zoontje Arnor verloor bij een ongeval met een speedboot tijdens het waterskiën. Het verlies van Arnor zorgde voor een dramatische omwenteling in zijn leven, dat van zijn vrouw en van zijn twee andere zonen. In Verdriet om de dood van een kind beschrijft hij hoe groot de impact daarvan is geweest en hoe hij zelf heeft leren omgaan met dat immense verdriet. In het boek brengt hij het relaas van zijn zoektocht naar een antwoord op de zo ontzettend belangrijke vraag: waarom? Op die manier wordt Verdriet om de dood van een kind een troost en een leidraad voor andere mensen die ook een kind of een andere dierbare persoon hebben verloren. Dit boek kan hen helpen bij het verwerkingsproces en hen op weg helpen bij hun eigen zoektocht.
De dood van een kind heeft een enorme impact op de relatie tussen ouders. Beiden verwerken het verlies op hun eigen manier. Vaak heel verschillend. Ook de tijd heeft invloed op hun rouw. Soms lukt het hun niet om samen verder te gaan, maar soms is het beter om uit elkaar te gaan. Er is daarbij geen goed of fout. `Samen verder van Beate Matznetter, psycholoog, rouwbegeleider en ervaringsdeskundige, helpt je om meer te begrijpen van de processen die er spelen tijdens deze specifieke periode van rouw. `Samen verder is een boek voor ouders, familieleden, leerkrachten en hulpverleners. ‘Een belangrijk boek voor iedereen die zelf of van dichtbij de dood van een kind heeft meegemaakt.’- Johan Maes
‘Een vrouw die haar man begraaft, wordt weduwe genoemd, een man die zonder zijn vrouw achterblijft, weduwnaar. Een kind zonder ouders is wees. Maar hoe heten vader en moeder van een gestorven kind?’
Na de dood van zijn dochtertje Isa vond P.F. Thomése zichzelf terug in doodstille kamers, tussen onervaren woorden, die hij nog moest leren schrijven.
Schaduwkind is het adembenemende relaas van dit zoeken naar woorden. Een heel leven wordt overhoop gehaald, elke betekenis moet opnieuw worden uitgevonden. ‘Als ze ergens nog is, dan in de taal.’
In Nooit Vergeten heeft journaliste Yvonne Hoebe geprobeerd haar eigen ervaringen rondom het verlies van haar bijna zestienjarige dochter Denise zo eerlijk mogelijk weer te geven.
Zeker niet zonder emotie, maar wel erg realistisch vertelt Yvonne hoe zij en haar man en haar zoon het overlijden van Denise hebben ervaren. Na elf jaar kijkt ze terug en geeft ze nuttige tips en adviezen voor mensen die hetzelfde door moeten maken als zij; niet alleen ouders die hun kind verliezen, maar ook iedereen die in zijn eigen vriendenkring van dichtbij zoiets moet meemaken.
Op 31 maart 1998 werd het gezin-Küpers door het noodlot getroffen. Hun jongste zoon Patrick kwam ten gevolge van een ongeval om het leven. Zijn vader vertrouwde vanaf de eerste dag na het overlijden van Patrick zijn gedachten en gevoelens aan het papier toe.
Met dit boek kijkt Rob Küpers via anekdotes terug op het leven van zijn zoon. Hij vertelt wat er is gebeurd en met welk verdriet het gezin van Patrick werd geconfronteerd. Uiteindelijk werd het een boek vol levenskracht, waarin naar zin gezocht wordt bij een leven dat te vroeg werd afgebroken.
In de kerstnacht van 2002, ruim vier jaar na het overlijden van Patrick, krijgt zijn vader een bijzondere ervaring, als hij de aanwezigheid van zijn overleden zoon voelt. Deze ontmoeting geeft de ouders een nieuwe, bijzondere band met hem. Waar zij altijd in hebben geloofd wordt waarheid: liefdesbanden op aarde – zoals die tussen ouders en kinderen – gaan nooit verloren; liefde overwint de dood.
De dood van een kind verstoort onze kijk op het leven veel ernstiger dan die van een volwassene, want kinderen ‘horen’ niet te sterven. Wat in dit documentaire verhaal over kinderen en de dood centraal staat, zijn de gevoelens en gedachten van kinderen en volwassenen die op het scherp van de snee leven. Hierbij komen thema’s en ervaringen aan bod die in de literatuur over dit onderwerp tot nu toe verwaarloosd zijn. Het gaat over het leven met een doodziek kind, over het moederinstinct en de noodzaak om een kind los te laten, over doodsangst en doodsverlangen, over afscheid nemen en zelf het moment van sterven kiezen, over kinderen die ‘terugkomen’ na hun dood.
‘Geen blote voetjes in het zand’ is een mooi gebonden boek met 48 verhalen waarin ouders en overige betrokkenen eenieder laten meekijken in hun wereld, de wereld waarin zij een kind moeten missen. Door de herkenning die uit deze verhalen spreekt, hopen de schrijvers troost te kunnen bieden aan lotgenoten, maar zeker ook een handvat aan te reiken aan mensen die lotgenoten willen steunen. Actrice en lotgenote Ellemijn Veldhuijzen van Zanten schreef het voorwoord.
Verhalen van ouders van overleden kinderen.
In de diepste lagen van mijn ziel waar niemand komen kan heb ik je zachtjes neergelegd getroost, gestreeld, lieve woordjes gezegd je gezichtje gekust mezelf verloren in jouw eeuwige rust.
Een dag in december is het gevoelige portret van een moeder die één van haar kinderen verliest. Een aangrijpend relaas waarin wanhoop en verdriet doorklinken, maar ook een boek waarin langzaam maar zeker plaats komt voor een nieuw begin.
Het verhaal van een moeder die haar veertienjarige zoon verliest aan kanker. Na zijn dood probeert zij haar verdriet, schuldgevoelens en gezinsproblemen van zich af te schrijven in een reeks brieven aan haar zoon.
Een indrukwekkend en eigenzinnig boek met een voorwoord van prof. dr. Rik Pinxten:
‘Dit was mijn geheime dagboek. Ik neem aan dat de schroom die ik nu voel ook u niet helemaal vreemd zal zijn. Het is goed dat ze bestaan, die gevoelens van schroom en schaamte en terughoudendheid. Maar laten wij ze voor deze gelegenheid opzij zetten, want ze staan ons in de weg. Mij om onbevangen te kunnen vertellen, en u om onbevangen te kunnen lezen.’
Voor diep verdriet bestaan geen woorden. Maar wat doe je als de dood je ontneemt wat jou het allerdierbaarst is: een van je kinderen?
Dit zijn de onvoorstelbaar indringende brieven die Mieke Van Acker na de dood van haar zoon Tim aan hem is beginnen te schrijven.
Dit boek biedt hulp aan mensen die een kind hebben verloren. Het gaat over de gevolgen van deze traumatische gebeurtenis: over liefde en verlies, verandering en groei. Het geeft hoop.De schrijfster, een psycholoog en moeder, die zelf een kind heeft verloren, interviewde meer dan 50 ouders wier kind ook is ontnomen. Ze laat zien hoe de relatie tussen de ouders, en hun verhouding met andere naasten, verandert. Hoe ze andere normen en waarden hebben aangenomen.Judith Bernstein verweeft haar psychologische inzichten met de ervaringen van die ouders tot een verhaal dat zowel hartverscheurend als hartverwarmend is.Het boek is ook voor familieleden, vrienden en hulpverleners, ongeacht hoeveel jaar sinds het overlijden zijn verstreken. Zo leren ze wat ze het beste kunnen zeggen en doen om hulp te bieden op de korte en lange termijn, en welke valkuilen ze moeten vermijden.Als verdriet blijft wijst diepbedroefde ouders de uitgang van de tunnel van verdriet.
Na tien jaar Berrefonds was het tijd voor een boek. ‘Het rouwt in jou’ verscheen in oktober 2019 bij Uitgeverij Lannoo en werd warm onthaald.
Christine schreef het boek dat ze zelf graag had gelezen na het verlies van haar sterke beer Berre*. Het boek bundelt alle ervaringen van Christine als mama, als vroedvrouw én als oprichtster van het Berrefonds.
Het boek is een ode aan sterke (groot)ouders die dankzij meer dan 200 persoonlijke getuigenissen hun stem laten horen. En op die manier past ‘Het rouwt in jou’ helemaal in de filosofie van het Berrefonds. Het is eerlijk en verhelderend. Het geeft inzichten, erkenning en concrete tips. Het geeft houvast op een moment dat er geen houvast meer lijkt te bestaan. Het geeft verhelderende inzichten voor ouders en grootouders, maar ook voor professionals en framily. Het boek gaat over alle emoties die komen kijken bij het verlies van een baby tijdens de zwangerschap, net na de geboorte of een opgroeiend kind tot 12 jaar.
An Mehlgarten (1949) is een alleenstaande oma, die op haar 47e te horen krijgt dat haar pasgeboren kleinkind Roos lijdt aan een ongeneeslijke ziekte en niet oud zal worden. In de vijfenhalf jaar dat Roos te leven heeft, is Mehlgarten nauw bij dat leven van haar kleinkind betrokken. Parallel daaraan vindt een zoektocht plaats naar de zingeving van dit zware lot. Mehlgarten vindt antwoorden bij de antroposofie volgens de opvattingen van Rudolf Steiner, waarmee ze al voor de geboorte van Roos in aanraking was gekomen.
Naast veel bespiegelingen over deze zingeving is het boek het verhaal van een diep bewogen grootmoeder, die met respect voor de ouders en de zus van Roos haar eigen verdriet en rouw openhartig onder woorden brengt en zo een steun kan zijn voor grootouders die met eenzelfde lot worden geconfronteerd. Daarnaast bevat het boek praktische tips voor een kinderbegrafenis of -crematie en een uitgebreide duiding van de ziekte cardiomyopathie, een tot nu toe vrij onbekende ongeneeslijke hartspierziekte, waaraan niet alleen Roos, maar meerdere familieleden blijken te lijden.
Als een kleinkind overlijdt, lijden grootouders dubbel: ze rouwen om het verlies van hun kleinkind, en voelen de pijn om hun kind. Een boek vol herkenning voor grootouders die dit moesten meemaken.
Wanneer een kind overlijdt of dood ter wereld komt na een zwangerschap is het verdriet onvoorstelbaar groot. Voor de ouders is dit verlies diep ingrijpend, maar ook grootouders treft het zeer diep. Om hun eigen kind bij te staan, zetten zij vaak hun eigen rouw opzij.
In haar werk als rouwtherapeut ontmoette Maria de Greef zo vaak grootouders die zich niet gekend en gehoord voelden in hun verdriet, dat zij besloot dit boek te maken. Zij interviewde opa’s en oma’s die een kleinkind verloren. Het werd een boek vol herkenningspunten. De verhalen bieden inzicht in het moeilijke proces van met lege handen staan, maar laten de lezer ook delen in de warmte en troost die er in gezinnen kan zijn.
Broer & Zus zijn verdrietig. Ze willen niet op vakantie vertrekken, want Ster kan niet mee.
In Ster tonen Leonie Lagaune en Els Decaluwe hoe je in alle seizoenen de herinnering aan iemand in een jong gezin heel dichtbij kan houden. Met ontroerende symboliek en sfeervolle prenten is dit een hoopvol voorleesverhaal over koesteren, herinneren en nooit meer loslaten.Over de auteurDetails
Het alfabet voor groot verdriet’ helpt ons bij wat we zo moeilijk vinden: kinderen bijstaan in groot verdriet. In een heldere, zachte en toegankelijk taal legt psychiater en rouwdeskundige Uus Knops cruciale woorden uit die te maken hebben met de dood. Omdat kinderen die uitleg verdienen. Bij elke letter van het alfabet maakte Sassafras De Bruyn een prachtige en gevoelige illustratie die de woorden aanvult en uitnodigt om het gesprek verder te zetten.
Dit waardevolle woordenboek kan op jullie schoot liggen wanneer iemand sterft, maar kan ook ter hand genomen worden wanneer plots al spelend of al etend luidop vragen worden gesteld. Omdat er een dode vogel in de goot ligt: wat is dat eigenlijk, de dood? Of omdat opa zo wordt gemist. Wel, kijk eens bij de D van ‘dood’ en bij de M van ‘missen’. Of bij de T van ‘troost’.
‘Het alfabet voor groot verdriet’ verdient een plaatsje op je schoot of in je boekenkast. Dit alfa-bedje spreidt een warm deken uit waaronder de meest wonderlijke gesprekken kunnen ontstaan, zodat groot verdriet toch omarmd kan worden.
Er zijn niet veel hulpmiddelen om over de dood te praten, laat staan over de dood van een kind. Als we ermee geconfronteerd worden, voelen we ons vaak hulpeloos.
Dit boek, dat gebaseerd is op een metafoor met luchtballonnen, geeft alle plaats aan de liefde en legt uit dat een onzichtbare band het overleden kind verbindt met de mensen om hem heen.
Met zijn poëtische tekeningen richt het boek zich zowel tot kinderen als hun ouders.
– 0 tot 6 jaar –
Dit boek is gemaakt voor kinderen die met verlies te maken krijgen. Hetty van de Donk schreef het omdat ze van dichtbij meemaakte wat zo’n verlies voor jonge kinderen betekent. Haar dochter overleed plotseling en liet twee kinderen van drie en anderhalf jaar achter.
Het boek is een praktisch hulpmiddel om aan zeer jonge kinderen uit te leggen wat het betekent als hun papa of mama doodgaat. De mooie illustraties ondersteunen het verhaal. De kleinkinderen van Hetty geloven dat hun mama een engel is en in een Wolkenhuis woont maar in het boek is ruimte voor een andere invulling. Kinderen hebben daar zo hun eigen ideeën over.
– 5 tot 8 jaar –
‘Zullen we?’ riep zus.
‘Wat?’ Ik duwde mijn oren dicht en luisterde zo hard ik kon.
‘Fietsen.’
Nu weet ik best dat je veel kan als je dood bent. Je kan gesprekken doen stilvallen en mensen doen huilen.
Je naam wordt plechtig uitgesproken en alleen al door aan jou te denken, vallen mensen elkaar in de armen. Maar fietsen?
‘Vannacht neem ik je mee!’ gilde ze. Ik knikte ja, maar begreep er niets van.
Groter dan een droom is een troostrijk verhaal waarin een jongen zijn zusje voor het eerst ontmoet. Samen maken ze een onvergetelijke reis die precies één nacht duurt.
– 4 tot 6 jaar –
Elisa is Eva’s grote zus. De mensen zeggen dat Elisa en Eva onafscheidelijk zijn, maar de mensen zeggen zoveel. Want nu is Elisa gestorven … Eva is naar het land van de verloren zusjes gegaan. Een aangrijpend prentenboek over het omgaan met de dood van je zusje.
– 1 tot 3 jaar –
Aan de oever van de brede, blauwe rivier wonen Rosa het nijlpaard en haar aller-, aller-, allerbeste vriend Jacob het aapje. Ook Lea de kameleon woont daar, maar dat weet niemand. Lea is zo verlegen dat ze zich altijd verstopt onder een blad. Lea luistert naar de grapjes van Jacob en de verhalen van Rosa en ze troost Jacob als Rosa sterft.
– 4 tot 6 jaar –
Derk Das was een goede vriend van alle dieren in het bos. Maar hij was oud, héél oud. Op een dag vond Victor Vos een brief van Derk: ‘Ik ben de lange tunnel ingegaan. Dag jongens… daaag!’
De dieren missen Derk Das heel erg, maar als ze over hem praten is hij toch een beetje bij hen.
– 3 tot 6 jaar –
Amper een paar dagen na Kago’s verjaardagsfeest gebeurt er een vreselijk ongeluk. Snuiters vriend was op het verkeerde moment op de verkeerde plek en nu is hij dood. Plots moet het leven verder zonder Kago en dat valt niet mee voor zijn vrienden.
Door het ongeluk kijkt Snuiter anders naar de dingen om hem heen. Hij is bang om te gaan slapen en vraagt zich af of het misschien misging door de wensbloemen die hij Kago voor zijn verjaardag gaf? Gelukkig brengt de wijze Oehoe raad …
De wensbloem is een ontroerend verhaal dat jonge kinderen helpt vat te krijgen op de verwarrende gevoelens die een onverwachte dood met zich mee brengt. Met Oehoes doe-ideetjes op het einde kunnen kinderen onder begeleiding actief aan de slag om op zoek te gaan naar troost en aanvaarding van het verlies.
– 4 tot 6 jaar –
Waar ga je heen als je dood bent? Dat is de vraag van eend. Het is een belangrijke vraag, want eend heeft onlangs haar kuiken verloren en haar verdriet is groot en eindeloos. Iedereen die ze ontmoet heeft zijn eigen antwoord op de vraag die haar bezighoudt.
Een vertederend prentenboek over de cirkel van het leven.
– 2 tot 5 jaar –
De opa van Océane heeft een mooi aquarium met kleurrijke vissen.
Alleen schubbe ziet er soms ongelukkig uit. OP een dag springt hij zelfs uit het aquarium. Océane is verdrietig en praat met opa.
Hoe moet het nu verder met Drupje en de andere visjes?
– 4 tot 8 jaar –
Ergens ver weg en ook een beetje dichtbij leefde een kind tussen mensen en engelen. Het kind was heel gelukkig in de hemel, tot het zijn gouden bal verloor. Toen vertrok het naar de aarde en het werd er als een mensenkind geboren. Het kind groeide op bij zijn ouders. Maar op een dag vond het kind zijn gouden bal weer. Eerst kreeg het kind van de wind zijn hemelse vleugels terug. En in een wervelende wind werd hij meegevoerd. De moeder en de vader voelden alleen het stormachtige verdriet.
Dit boek is een heruitgave van een bijzondere titel over rouwverwerking, afscheid nemen en verlies. Met herwerkte tekst en nieuwe illustraties.
De symbolische kracht van de eerste editie blijft wel behouden: het verhaal gaat over geboren worden, kind mogen zijn, en sterven als deel van het leven.
– 4 tot 6 jaar –
Laura krijgt een zusje,
Ze heet Manon,
Iedereen is blij.
Manon is heel ziek.
Manon gaat dood.
In dit boekje worden gebeurtenissen en emoties beschreven vanuit Laura, zelf nog maar een kind, rondom de geboorte en het overlijden van haar zusje.
– vanaf 4 jaar –
Robin krijgt een broertje; iedereen is in de wolken. Maar al snel wordt het prille geluk verstoord, Benjamin is ziek, zo ziek dat hij doodgaat. In een heel eenvoudige taal wordt het verdriet dat in Robins huis hangt, uitgedrukt. Papa is niet langer de sterke vader die met Robin stoeit, mama niet langer de moeder die met hem ‘knutselkookt’. Hun verdriet is zo groot dat Robin niet altijd bij hen geraakt. Maar gelukkig zijn er oma en opa en zijn juf, die hem verder helpen. Zij helpen hem zijn eigen verdriet een plaatsje te geven. Wat het boekje heel duidelijk maakt, is: het leven gaat verder, ook na zo’n ingrijpende gebeurtenis. Na een tijd wordt papa weer papa en mama weer mama en kondigt zich nieuw leven aan …
‘Benjamin’ is een heel eenvoudig prentenboek dat mooi verwoordt welk verdriet de dood van een kind met zich mee kan brengen. Het is voor kinderen herkenbaar geschreven en geïllustreerd met erg zachte illustraties.
– 4 tot 6 jaar –
Als in de lente Joeps zusje Maike te vroeg geboren wordt, blijkt dat zij maar kort kan blijven leven. Al heel vlug moeten papa, mama en Joep afscheid nemen van haar. Ze geven Maike duizend kusjes en aaien haar over haar bolletje. ‘Jij bent mijn lieve zusje’, zegt Joep, ‘en ik zal je nooit vergeten.’
‘Bedje in de wolken’ is een rijk geïllustreerd prentenboek dat hulp biedt bij het proces van verlies en verwerking bij het plotseling overlijden van een broertje of zusje in een gezin. Op de website www.bedjeindewolken.nl is het persoonlijke verhaal achter het boek te vinden aan de hand van dagboekfragmenten, foto’s en achtergrondinformatie.
– 4 tot 6 jaar –
Wat gaat er in een kind om als een klasgenootje sterft. Of een kind verliest een broer of zus, misschien een vader of moeder of opa of oma! Kan het iets zeggen? Sluit het zich op in een kamer? Huilen kinderen, of worden ze heel boos? Hoe nemen zij afscheid van die persoon die eerst zo dichtbij waren en plotseling niet meer?
Yvonne van Emmerik gaat naast het kind staan en leeft zich heel diep in dat verdriet in. Dit boek, speciaal voor kinderen gaat over de schrik, het gemis en de vraag naar wat dood zijn eigenlijk is. Zie je elkaar terug, ooit, ergens? Is er iemand die de doden opvangt?
In korte, eenvoudige teksten maakt Yvonne de rouw voor kinderen bespreekbaar. Ze zoekt naar lichtpuntjes, naar woorden voor verder dan dood. Houd je verdriet niet vast, zegt ze, praat erover. Ook voor ouderen kan het herkenning en troost geven.
– tot 8 jaar –
Als Joep doodgaat moeten alle dieren erg huilen. Fred begrijpt er niets van. Wat is dat dan, dood?
Een ontroerend verhaal van Piet Breebaart en zijn zoon Joeri, naar aanleiding van het overlijden van Joeri’s broertje Remi. Net als Joeri verliest het konijntje Fred zijn broertje, Joep.
Alle grote en kleine herinneringen aan een kind dat gemist wordt, zijn van onschatbare waarde. Jammer genoeg kunnen herinneringen met de tijd vervagen. Het is niet eenvoudig om complexe gevoelens, zeker niet over een immens verlies, eenvoudig uit te drukken.
Om deze reden heeft het Berrefonds een koesterboek ontworpen om herinneringen vast te leggen. Ons koesterboek biedt ouders en hun omgeving een kans om het gemis van een kind bespreekbaar te maken. Ouders kunnen het boek doorgeven en zo ruimte scheppen voor een warm gesprek. Het kan houvast bieden om aan anderen duidelijk te maken: “Deel je stem met ons”.
