Wanneer in je omgeving iemand een kind(je) verliest, voelt het misschien alsof je niets kan doen. Je bent onzeker of en hoe je kan helpen. En toch, onderschat nooit wat de kracht van een zorgend, warm netwerk kan doen voor het verdriet van (groot)ouders. Begrip, erkenning, steun en liefde uit je omgeving is goud waard. Is het eenvoudig om ouders te ondersteunen? Nee, zeker niet. Zal je soms de bal eens misslaan en iets zeggen of doen dat hen kwetst? Misschien. Is dat erg? Nee, want durven helpen, durven nabij zijn, is zoveel belangrijker.
Veel ouders die een kind verliezen, verliezen nog veel meer. Ze botsen vaak op een muur van onbegrip in hun omgeving. Op een oorverdovende stilte. Het verlies van een kind is in onze hectische maatschappij nog vaak een taboe en iets waar mensen liever niet mee geconfronteerd worden.
Het zit dan ook in de missie en visie van het Berrefonds om tools te geven aan de maatschappij en de omgeving van (groot)ouders die een kind verliezen te inspireren om te helpen, te ondersteunen, te troosten en te koesteren. Voor veel ouders is het voor het verwerken van hun verdriet cruciaal dat ze zich gedragen voelen door een hechte framily (= vrienden +familie) . Het gevoel er niet alleen voor te staan is ontzettend belangrijk.
We willen jou dus geruststellen. Ja, jij die behoort tot de omgeving van (groot)ouders met intens verdriet. Jij die wil helpen. Want echt, doe dat! Er is niets zo belangrijk als een omgeving vol lieve mensen die klaarstaat om te helpen. Dus wees nabij. Geef aan dat je bereikbaar bent. En maak je geen zorgen. Je hoeft niet altijd grootse dingen te doen. Voor veel ouders betekent ‘nabij zijn’ ook dat je gewoon een halve dag naast hen op de zetel zit. Zelfs in stilte. Dat je samen op een bankje zit in de zon. Een kort fietstochtje maakt. Dat je ruimte geeft om te praten, om te lachen om te huilen. Dat je niet oordeelt en niet invult, niet in hun plaats denkt. Maar gewoon, nabij bent.
Dat je begrijpt dat na een goede dag weer een barslechte week kan volgen. Dat je een code met emoticons afspreekt zodat je zonder woorden heel snel weet hoe het gaat. Dat je het begrijpt dat ze je even niet willen zien. En dan weer wel. Dat het niet altijd logisch is. Dat een gemaakte afspraak om ’s middags te gaan wandelen plots toch niet meer lukt. En misschien een half uurtje later toch weer wel.
Is het eenvoudig om nabij te zijn? Nee, zeker niet.
Is het belangrijk? Ja!
Nood aan nog heel concrete tips? Lees dan even hier.