Zonder onze vrijwilligers zou het Berrefonds niet zijn wat het is. Ze zijn stuk voor stuk onmisbaar en fantastisch #goebezig. We zetten hier graag één van deze geweldige mensen, hun werk en hun verhalen in de kijker.
NAAM, LEEFTIJD, BEROEP, HOBBY:
Trude den Burger, 34 jaar, moeder, dramatherapeut, speelt graag
MIJN LEVENSMOTTO:
Beter ongemakkelijk dan oninspirerend.
WAAROM WERD IK VRIJWILLIGER BIJ HET BERREFONDS:
In december 2018 verloren mijn zus en haar man hun prachtige dochtertje Lize. Ze heeft maar 5 dagen bij ons mogen zijn. Ik was zelf op dat moment hoog zwanger en minder dan een maand later werd onze zoon Knox geboren. Het was een tijd waarin we heen en weer werden geslingerd tussen extreme gevoelens van pijn en verdriet, maar ook geluk en dankbaarheid. Ik merk dat ik graag praat over mijn nichtje, over deze periode, en over hoe trots ik ben op mijn zus, maar ik merk ook dat er daarvoor niet altijd de geschikte tijd en ruimte is te vinden. Ik zocht naar een plaats om te kunnen delen.
VRIJWILLIGER SINDS:
2019
EERSTE CONTACT MET HET BERREFONDS:
Online kwam ik het Berrefonds tegen bij mijn zoektocht naar patronen voor mijn nichtje Lize. Later vond ik jullie terug dankzij het prachtige boek Het Rouwt in Jou, dat ik mijn zus cadeau deed (na het eerst in één ruk zelf uit te lezen). En bij de studiedag in Antwerpen mocht ik de drijvende krachten van het Berrefonds in real life ontmoeten.
IK HELP MEE MET:
Tot nu toe heb ik enkel geholpen met de studiedag. Ik zou graag ook wat meer tijd vinden om ook wat te naaien. En ik gaf me recent op als ‘vertegenwoordiger’ in Oost-Vlaanderen.
MEEST AANGENAME VAN VRIJWILLIGERSWERK IS:
het gevoel iets kleins te kunnen betekenen in tijden van grootse machteloosheid.
MIJN HOOGTEPUNT ALS VRIJWILLIGER:
Een ontmoeting met een andere zus van een sterrenmama
WAT WENS IK HET BERREFONDS VOOR DE TOEKOMST:
een theatervoorstelling met als doel taboe rond de dood te doorbreken.