Laat ruimte voor wat is, probeer niet elke stilte helemaal op te vullen.
Verwelkom je collega op de eerste werkdag, houd daar echt bewust een moment voor vrij in je agenda.
Spreek je collega rechtstreeks aan.
Probeer je collega niet te ontwijken of te negeren. Weet je echt niet wat te zeggen? Schrijf het desnoods op een lief kaartje: ‘Ik weet echt niet wat te zeggen.’
Vergelijk niet met je eigen verlieservaringen.
Minimaliseer het verdriet van je collega niet.
Laat af en toe een lieve post-it achter op het scherm of aan een locker.
Noteer de geboortedatum en sterfdag van het kindje op je kalender. Het is fijn voor ouders als ze op een moeilijke dag een lief berichtje krijgen. Al is het maar een hartje. 🙂
Wees nabij op moeilijke momenten.
Geef niet de hele tijd goedbedoeld advies. Luister gewoon.
Durf de naam van het kindje uit te spreken, vraag of je collega dit graag heeft.
Vraag regelmatig hoe het gaat en wees concreet: ‘Kan je je wat concentreren?’ ‘Is je eerste werkweek meegevallen?’ ‘Heb je in het weekend kunnen rusten?’
Check regelmatig wat je collega nodig heeft. Misschien waren er afspraken in het verleden, maar wees je bewust van het feit dat dit kan evolueren. Misschien gaf de collega aan veel over zijn/haar verlies te willen praten, maar wordt hij/zij nu gek van iedereen die hem/haar aanspreekt. Durf deze afspraak eens te evalueren. ‘Je had aangegeven dat je het fijn zou vinden als iedereen je zou aanspreken maar is dit nog oké voor jou? Laat het ons weten mocht je er intussen anders over denken.’
