Het Berrefonds ontstond in februari 2009 als een kleinschalig burgerinitiatief. Als het persoonlijke verhaal van Christine en Wouter die na het verlies van hun sterke beer Berre* wilden tonen dat het anders kon. Dat het anders moest. Dat er binnen het professionele zorgveld, maar eigenlijk ook in de hele maatschappij veel meer aandacht moest zijn voor de rouw na het verlies van een kind. Dat dit verdriet ruimte moet krijgen. Dat het verlies van een kind geen taboe mag blijven. Een verdriet waar de omgeving liefst in een boogje omheen loopt.
Sinds 2009 is er ontzettend veel veranderd. Onze vzw probeert elke dag een uniek antwoord te formuleren op maatschappelijke vraagstukken rond rouw en verdriet. We durven te experimenteren en samen met onze vrijwilligers denken we na, testen we tools uit en proberen we dag in dag uit de ruimere maatschappij te inspireren met woorden, tools en inzichten. We zijn daarbij kritisch. Voor onszelf, maar ook voor de maatschappij die ons omringt. De publieke dialoog voeren we dagelijks via verschillende methodes en tools. We hopen dat je even rondkijkt op onze website en dat we je, wie je ook bent en hoe je ook geconfronteerd wordt met het verdriet om het verlies van een kind, kunnen inspireren. Dat we je kunnen overtuigen om samen met ons je stem te laten horen. Dat we in de komende jaren alleen nog maar meer ruimte kunnen bieden en aandacht vragen voor rouw om een kind.
Hoe kan je iemand aanzetten om na te denken over hoe hij of zij kan helpen bij de confrontatie met rouw en verdriet? Het Berrefonds laat graag zien dat het beter kan. We reiken tools en praktijken aan, maar geven vooral onze vrijwilligerskernen de ruimte om hier zelf mee aan de slag te gaan. Zo ontstond een heel diverse waaier aan activiteiten en tools. De mogelijkheden lijken eindeloos omdat we elke dag merken dat verschillende groepen een heel eigen invulling geven aan hun verdriet en dat zorgt voor een ontzettend grote rijkdom van de organisatie die we stap per stap aan het opbouwen zijn en waar we zo trots op zijn.
Dankzij een stevige fundering en ervaring in het co-creëren zijn we als organisatie heel wendbaar. De basis van ons Berrefondsmodel is ervaringsgericht én samenwerking. We vertrekken steeds vanuit de vraagstukken uit de praktijk. Waar is nood aan? Welke tools kunnen de samenleving inspireren om rouwenden te helpen?
We willen burgers in de ruimere samenleving er bewust van maken dat datgene waar hij of zij van wakker ligt, niet alleen iets persoonlijk is, maar dat het iets is dat hem of haar overstijgt. Dat het deels een collectieve verantwoordelijkheid, een publieke kwestie is. Hier gaat het Berrefonds hand in hand met haar medestanders om aandacht te vragen, publieke dialoog en debat te voeren.
Het Berrefonds is een katalysator geworden voor groepen mensen. De ondersteuning op individueel niveau is nog steeds een onmisbaar en belangrijk onderdeel van onze werking, maar dit individuele aspect is intussen verweven met ons doel als organisatie om echt dingen in beweging te zetten.
Wij zijn klaar voor de toekomst. En we zetten ons elke dag met veel liefde in voor al die gezinnen die gisteren, vandaag en morgen in Vlaanderen of Brussel een kind(je) verliezen. Want zij verdienen dat.
Het is heel moeilijk om de impact van wat wij als Berrefonds elke dag doen in woorden te vatten. Dus maakten we samen met productiehuis Uncanny deze moodfilm. Want het Berrefonds is er, ook op het moment dat je jezelf niet meer lijkt te herkennen in je eigen spiegelbeeld.