Zonder onze vrijwilligers zou het Berrefonds niet zijn wat het is. Ze zijn stuk voor stuk onmisbaar en fantastisch #goebezig. We zetten hier graag één van deze geweldige mensen, hun werk en hun verhalen in de kijker.
WIE?
Cauwenberghs Ilse, 47jaar,
Docent verpleegkunde Sint Norbertus Antwerpen
EERSTE CONTACT MET HET BERREFONDS:
Via Christine de oprichtster van het Berrefonds. Ze was mijn collega en op die mannier ben ik erin gerold.
VRIJWILLIGER SINDS: 2014
WAAROM WERD IK VRIJWILLIGER?
omdat ik voelde hoe warm dit initiatief mij maakte
Zoveel verdriet waar een warm hart achter zat.
Zoveel dankbaarheid, zoveel steun dat mensen krijgen in een moment van onmenselijk lijden. Dit maakte dat ik zelfs nog een stapje verder wou gaan en zo werd ik ambassadrice waar ik nog geen seconde spijt van heb.
IK HELP MEE MET:
Alles waar ik kan zal ik helpen. De jaarlijkse Ekiden (loopevent/familiedag) daar zet ik mee mijn schouders onder. Mijn laatste vrije tijd gaat naar het Berrefonds met heel veel plezier ?
VRIJWILLIGER ZIJN IS WAARDEVOL OMDAT:
Persoonlijk vind ik het belangrijk om iets te kunnen doen voor mensen. Zonder dat er altijd iets moet voor terug komen.
De warmte en genegenheid die je hiervoor terug krijgt, is met geen geld te betalen.
HET MEEST AANGENAME AAN VRIJWILLIGERSWERK IS:
Dat je altijd welkom bent en er geen enkel verwijt is als het even wat druk is in je privé leven en je hierdoor wat minder tijd kan besteden. Wat je doet wordt ALTIJD geapprecieerd.
MIJN HOOGTEPUNT:
Dat zijn er meerdere! Het ontstaan van de roggepitten-kussentjes, elk jaar de Ekiden met de tevredenheid die te zien is bij de deelnemers (smelt, smelt), de sterke groei die ik kon meemaken door MFL…en zo kan ik nog even doorgaan.
WAT WENS IK HET BERREFONDS TOE:
Dat ze voor altijd kunnen blijven bestaan want we staan er niet bij stil hoeveel mensen ze steunen. En dat de regering gaat inzien hoe belangrijk dit is en het Berrefonds hier ook in gaan steunen. ???